Home Lie f desverdriet.info

Hartverscheurende verhalen

Oproep voor hartverscheurende verhalen!
Heb je, na een breuk in je relatie, liefdespijn?
Schrijf je verhaal op en e-mail het naar roelvduijn@planet.nl Wij plaatsen je verhaal, als je wilt onder pseudoniem, graag en gratis in deze site! Je weet, opschrijven is beter worden. Maak het voor jezelf zo lang en precies als de vloed van je tranen.


Ervaring van een getrouwde vrouw die vreemd gaat met een getrouwde man

van een vrouw die wraak wilde , maar eenzame relatiestress kreeg


Ooit heb ik iets in het leesblad "Intiem" geplaatst, maar aangezien ik er in mijn omgeving met niemand over kan praten kan ik mijn ei niet kwijt.
Het knaagt van binnen aan alle kanten en sta ik regelmatig op ontploffen en ben dus blij dat ik hier las dat ik mijn ervaring kan vertellen.
Ik wil het dolgraag. Omdat ik het idee heb een bijzondere relatie te hebben met de prins op het witte paard.
Voor mij is deze ervaring ook een sprookje maar wel het eerste sprookje dat voor mij, als hoofdrolspeelster, niet "en ze leefden nog lang en gelukkig"
zal aflopen. Lang misschien nog wel, maar gelukkig zeker niet.

Het begon vijf jaar geleden: toen ik merkte dat mijn man vreemdging.
De grond zakte werkelijk onder mijn voeten weg bij het lezen van vreemde e-mails en sms-jes. Vroeger was vreemdgaan zover van mij vandaan,. Ik heb altijd gedacht "Dit overkomt mij niet"...
En toch plotsklaps veranderd je leven. zo goed van vertrouwen als ik altijd was zo wantrouwig ben ik tegenwoordig.
Zo blij als ik was als mijn man eens een dagje uit was met collega's, zodat ik een lekker dagje voor mezelf had en thuis lekker kon uitleven zo bang ben ik nu. Na diverse confrontaties was mijn man niet van plan zijn overspel toe te geven. Aangezien we toch tijdens onze huwelijksceremonie voor de kerk en staat elkaar eeuwige trouw hebben beloofd tot de dood ons scheidt, is een scheiding bij mij uit den boze.

Ik besloot het er niet bij te laten zitten en ik heb dezelfde rechten als mijn man in ons huwelijk dus ik wilde ook wel eens weten hoe je je voelt als je je partner bedrogen hebt. Alleen al om te weten hoe je je dan gedraagt tegenover je partner, zodat ik zelf kon ervaren hoe schuldig hij zich zou moeten voelen.
Ik zal vertellen dat ik na deze ervaring inderdaad weet hoe je je zou moeten voelen, maar het punt is dat ik me nu na deze wraak nog slechter voel dan ik gehoopt zou hebben hoe mijn man zich voelde....
Anders dan mijn man ben ik wel meerdere keren met dezelfde vreemdgegaan
en niet alleen seksueel maar ook emotioneel. In tegenstelling tot mijn man worstel
ik nu met een dubbel gevoel, ik hou heel veel van mijn man maar ik ben ook
ontzettend verliefd op die andere man geworden.


Wraakzucht
Mijn man is wel weer gelukkig in onze relatie en na zijn spijtbetuiging is hij weer gelukkig, maar vrees ik dat ik uiteindelijk degene wordt die gestraft is voor mijn eigen wraakzucht...
Ik zal nu mijn hele leven moeten leren leven met het feit dat ik nooit mijn prins
voor mezelf zou kunnen hebben. Ik zal er altijd verdriet om blijven houden en zal er nooit begrip voor kunnen krijgen in mijn omgeving, want niemand die het MAG weten en dus ook niemand weet. Het en dus blijft het altijd tussen mijn oren verstopt zitten en dat is echt een vreselijke straf.
Niemand die mij eruit kan bevrijden want niemand weet dat ik straf heb, alleen ik zelf. Nu u probeer ik te ontsnappen, maar er is geen uitweg. En dus heb ik levenslang naar mijn idee...
Ik heb de ergste straf van ons alledrie, terwijl we alledrie schuldig zijn aan het zelfde misdrijf. Ik ben alleen te gevoelig - daarvoor ben ik gestraft.
Ik was op zoek naar het onderwerp vreemdgaan op internet en kwam toevallig op de datingsite It-clicks terecht.
Geen idee wat ik kon verwachten dus maakte ik een profiel aan en heb erbij gezet dat mijn man was vreemdgegaan.

Ik verwachtte eigenlijk reacties van andere vrouwen of mannen die bedrogen waren.
Maar integendeel....ik kreeg interesseberichtjes van mannen. Eentje ervan sprong er duidelijk uit. Een hele lieve man niet ver bij mij vandaan. Ook getrouwd. En met twee kinderen. Hij was aanvankelijk op zoek naar een mollige vrouw voor passionele seksavontuurtjes.
Het leek me een lieve man enhij had opgegeven alleen voor mail en chat te gaan en het was heel spontaan. Het leek wel of we elkaar al jaren kenden. We hadden elkaar zoveel te vertellen.
We stuurden elkaar diverse fotootjes en vertelden elkaar over werk en privé.
Na een paar weken hadden we ons eerste afspraakje op MSN.
Ik was even helemaal in een film verdiept, tot ik iets oranje zag knipperen op mijn
scherm en zag dat hij het was. We zetten de webcam aan en al snel kwam het
gesprek over vreemdgaan en verdiepten we ons meer in elkaar en hebben na een tijdje zelfs lichaamsdelen aan elkaar laten zien en het was best spannend eigenlijk.
Gewoon het blozende gevoel als je dan de volgende morgen je man, naast je in bed, weer aankijkt. Te horen dat je er zo gelukkig uitziet en hij geen idee heeft waarom ik zo gelukkig ben en warm ben van binnen. Dat ik een geheimpje heb, net als hij die ook had.

We hadden telefoonnummers uitgewisseld en de volgende morgen na een paar
sms-jes belde hij zoals afgesproken om twaalf uur, in mijn pauze.
Heerlijk als collega's je ineens vertellen dat je zo anders bent als anders. Dat ze je er zo anders uit vinden zien, dan ze gewend waren. Dat ze nieuwsgierig opkijken
als ze mij een sms-je zien lezen, terwijl ze niet eens wisten dat ik een mobieltje had.
Hij klonk heel anders dan ik gewend was, maar wel vertrouwd en ietwat nerveus maar heel lief en betrouwbaar . Hij wilde me meteen al ophalen met de motor, een afstand van 50 km ofzo. Ik heb het afgeblazen, want ik zei dat ik op zo'n korte termijn geen vrij kon krijgen hoe rot ook....


Verkenningstocht
Op de motor was mijn grootste wens. Maar de volgende dag op een centrale plek zag ik hem voor het eerst. Mijn hart sloeg wel even toen ik hem in het echt zag. Ik kon me wel voor mijn kop slaan, dat ik hem niet eerder had leren kennen. Het was heel leuk en vertrouwd en spannend. We hebben voor het eerst gezoend en zijn meteen een beetje op verkenningstocht geweest bij elkaar.
We afgesproken bij mij thuis, een week later. Ik heb later nog een poging gedaan eronderuit te komen. Ik heb hem verteld dat ik eigenlijk niet durfde en er totaal onervaren was. Maar hij stelde me gerust.
Dus kwam hij een week later bij mij thuis om acht uur 'smorgens. Dat was het
beste tijdstip en het was o zo lekker. Seks, voor de eerste keer met hem. Wel was ik nerveus maar ik beloofde hem beterschap bij de volgende keer. En dat lukte inderdaad..

We zijn nu inmiddels bijna vijf jaar verder en mailen en sms-en elkaar nog
regelmatig.
Bij die ene keer is het niet gebleven. Onze avontuurtjes zijn op drie handen niet meer te tellen. Het is jammer genoeg maar éen keer in de drie maanden ongeveer.
Want ik heb inmiddels geaccepteerd dat hij getrouwd is en ik ook en dat we daar onze energie in moeten steken. Die ene keer pept onze energie weer op.We laten de spanning de vrije loop. Ik geniet iedere keer en hij ook merk ik wel.
Altijd als hij binnenloopt wordt ik warm van zijn glimlach naar mij, zijn armen waar hij me mee omhelst, zijn lippen die de mijne zoeken en zijn zachte zwoele stem die mij lief vraagt hoe het met me is en of ik er ook weer veel zin in heb. Diezelfde stem die mij vertelt dat het al te lang geleden is en hoe sexy en mooi ik eruit zie. In die jaren
hebben we elkaar goed leren kennen.
Ooit begon hij over een kind samen maken en hoewel dat me helemaal warm maakte en me het gevoel gaf dat hij werkelijk om mij zou geven heb ik het geweigerd. Ik heb hem gezegd dat dat geen goed idee is.
Na toch wat pogingen van hem is dat onderwerp niet meer ter sprake en genieten we nog iedere keer dat we bij elkaar zijn.

Vorig jaar kreeg ik een keer een verassend mailtje en sms-je dat we elkaar al weer zolang kenden en of ik nog wist van het moment dat we elkaar voor het eerst zagen. Dit jaar kreeg ik zelfs de uitnodiging om een keer bij hem te komen. Want zijn vrouw was een paar dagen weg met de kinderen. Helaas kon dat door drukte niet doorgaan, maar misschien laat ik me toch nog eens overhalen.
Het is een obsessie voor mij geworden om te onderzoeken of hij nu werkelijk ergens een klein beetje van me houdt of verliefd op mij is. Of dat ik gewoon een speeltje ben. Dat laatste beangstigt me wel ,maar lijkt me het meest voor de hand liggende.
Al kan ik me ook niet voorstellen dat je als man al vijf jaar regelmatig seks hebt met een vrouw die je totaal niet aantrekkelijk vind en helemaal je type niet is. Dus een speciaal gevoel tussen ons beiden zal er toch zijn.


Pijn
Maar het doet pijn te weten dat ik nooit zo speciaal voor hem zal zijn om zijn huwelijk te beëindigen voor mij. En voor mij te kiezen.
En iedere dag eens uit zichzelf een mailtje of sms-je te stuurt dat hij aan me denkt. Dat dit niet echt uit hemzelf komt...dat de hoeveelheid energie die ik in deze relatie steek vele malen groter is dan de energie die hij erin steekt. Hoe lief hij ook is als-ie bij me is.

Ik ben me er terdege van bewust dat mijn dromen, om ooit naast hem te staan voor het altaar in bruidsjurk en hem ooit naast mij te hebben staan als toekomstige vader van het kind ,wat ik op dat moment aan het baren ben...dat ik ooit samen met hem ons pensioen kan vieren, dat dat maar dromen zijn.
En dromen zijn bedrog. Ik blijf toch met beide benen op de grond staan en hou te veel
van mijn man om hem in de steek te laten, zelfs niet voor mijn minnaar.
Het gaat prima zoals het nu gaat. Al zou hij alleen maar een virtuele vriend blijven waar ik mijn ei kwijt kan als het nodig is.
Kwijt wil ik hem in geen geval maar ooit komt dat moment en dat knaagt aan mij, zeker als ik me bedenk dat hij zich daar absoluut niet druk om maakt. Hij laat me regelmatig weten hoe gelukkig hij is met zijn gezinnetje en dat hij het onder geen enkele voorwaarde kwijt zou willen.

Aangezien ik hem op een datingsite heb leren kennen zullen er naast mij misschien nog wel andere minnaresjes zijn ,waar ik ook weer geen weet van heb. Omdat zijn profiel er nog steeds actief is. Mijn instinct zegt mij dat hij als doel heeft zoveel mogelijk aanbidsters te verzamelen en uiteindelijk, als de tijd rijp is, ze doodleuk in raadselen en met een hoop verdriet achter te laten.
Omdat het teveel tijd is iedere dag mailtjes en sms-jes te moeten beantwoorden en omdat ik vaak moeite heb er eentje terug te krijgen.
Als ik er dan uiteindelijk eentje terugkrijg gaat mijn hart als een bezetene tekeer en weet ik niet hoe snel ik weer moet antwoorden, maar eenmaal beantwoord kan het wel weer twee weken duren eer ik antwoord terug krijg en dat maakt me dan ook weer woest en onzeker. Het gevoel dat ik heb na het krijgen van een mailtje of sms-je: dat hij toch aan me denkt, is meteen weer weggeblazen en laat dan weer een hele leegte achter.


Raadselen
Ook verdriet omdat hij even niet meer antwoord en daarna toch weer blij als een kind als hij laat weten weer zin te hebben in een ontmoeting.
Het doet pijn dat ik toch nog steeds hevig naar hem verlang terwijl ik de klok erop gelijk kan zetten dat mijn dromen nooit uit zullen komen. Hij is nog steeds gelukkig met zijn gezinnetje hoor ik regelmatig. Hij zou zijn gezin absoluut kwijt willen en terwijl hij er ook alles aan doet om mij in raadselen achter te laten met een overvloed aan complimentjes en knuffels waardoor ook ik het gevoel heb speciaal te zijn voor hem. Het doet zeer dat hij me ook weer laat merken niet speciaal genoeg te zijn, want hij zou zijn gezin niet kwijt willen.
Het doet pijn dat ik mezelf er niet toe aan kan zetten hem uit mijn hoofd te zetten en het contact te laten verwateren. Nog niet eens omdat ik niet gelukkig met mijn man ben, maar omdat ik diep van binnen weet dat hij het dan gewoon zo makkelijk zou accepteren. En dat mijn plekje dan heel snel is ingenomen door een andere minnares. Dat kan ik niet verkroppen en dus laat ik me keer op keer weer gebruiken.

Ik heb pijn en verdriet omdat mijn eigenwaarde zo vreselijk is gedaald, doordat ik me laat gebruiken als speeltje en hij er daarentegen alleen maar plezier in heeft en me makkelijk kan vergeten.


Isabella

 

 

Home |Over ons |Contact || JudyQ©2006-2015 Blueconnexxion Studio